Letras galegas en Qué leer, nº 165. Os pequenos selos editoriais (e 2)

 
Unha editora que conta xa cun certa traxectoria é Urco Editora, especializada na publicación de títulos vinculados con asuntos de corte fantástico,  ficción científica e terror, para o que abordan a publicación de autores clásicos e outros menos coñecidos polo gran público a través das súas catro coleccións -Gótica, Fantasía, Ciencia Ficción ou Alcaián-, que acolleron textos que van desde Edgar Allan Poe, Bram Stoker e Wáshington Irving, pasando por Robert E. Howard ata Jack London ou Lovecraft.
   Por outra banda, talvez unha das casas editoras pequenas que máis apostou tanto pola edición baixo demanda en papel como pola distribución do mesmo produto en edición dixital é Meubook, alén de que o seu catálogo xa incorporou algún título de evidente atractivo e éxito como Os paraísos eróticos, de Claudio Rodríguez Fer. Ao mesmo tempo outro selo, 2.0 editora, fundado en Ames o ano pasado, combina igualmente soportes tradicionais con outros dixitais como libros electrónicos ou dispositivos móbiles, dispondo xa de títulos traducidos ao galego de G. K. Chesterton ou Eduardo Mendoza, ademais de propostas de corte ensaístico e investigación académica, sobre tecnoloxía e empresa, comunicación e lingua e, para rematar, fotografía. O seu proxecto estrela é a edición, nun prazo breve, das memorias de Julian Assange.
   Igualmente fundada en 2010 é Edicións Barbantesa, dirixida desde Sevilla por Penélope Pedreira e con xestión administrativa e técnica en Cangas do Morrazo. En pouco máis dun ano incorporou ao seu heteroxéneo catálogo un total de dez títulos con traducións e obras de autoría galega entre os que se contan autoras como Silvia Bardelás, María do Carme Kruckemberg e Berta Dávila, ou a magnífica obra de Carson McCullers  A balada do café triste. Compartindo tamén xestión administrativa con Rinoceronte, un selo dedicado ao ámbito das traducións desde hai algún tempo, faise necesario citar a Edicións Morgante que pon en circulación desde estudos literarios, poemarios ou novelas de Rudyard Kipling, Calros Solla, Bernardino Graña ou Paula Carballeira.
    Como “editoriais alternativas” faise necesario citar a Estaleiro Editora que, desde Compostela e sen ánimo de lucro, se erixe como un recurso editorial á marxe dos circuítos oficiais e conta xa cun catálogo, baixo licenzas Creative Commons, no que se atopan títulos de ensaio, poesía ou narrativa a un prezo moi competitivo, e de autores como Rubén Ruibal, Carlos Losada ou Alberto Lema. Neste mesmo ámbito de editoras autoxestionadas non se deben esquecer Acha Escrava, Alén Miño e Através Editora.
   Para rematar, dous dos selos recentes que máis me sorprenderon, pola calidade dos seus libros e o espírito innovador das súas propostas son, por unha banda, a ourensá Franouren, que editou, ademais de senllos interesantes ensaios sociolóxicos a cargo de Elena Lenina e John Barlow, dous afortunados libros de poesía de Xoán Abeleira e Estevo Creus; doutra banda refírome á Editorial Trifolium, radicada en Oleiros, especializada en rescates de obras de asunto galego que ofrece en coidadas traducións como, por exemplo, unha recente publicación sobre unha visita a Galicia de Federica Montseny ou un libro de relatos do lucense Isidro Novo, dispoñendo asemade dunha magnífica colección bautizada como “Musa Pedestris”, que inclúe coidadas traducións ao galego de obras de Bertrand Russel ou Paul Lafargue entre outras.
 
Baixo o título de “Los pequeños sellos editoriales (y 2) ” este texto viu a luz en castelán nas páxinas do número 165 da revista Qué leer. Reproduzo arriba a versión en lingua galega desta colaboración.