Labrego con algo de poeta. Biografía de Manuel María, por Mercedes Queixas

Ramón Nicolás,

Mercedes Queixas

Labrego con algo de poeta. Biografía de Manuel María

Editorial Galaxia, Vigo, 188 páxinas, 10 €

 

Mergullarse nun autor tan poliédrico e mesmo oceánico como Manuel María, e facelo co obxectivo de elaborar unha proposta ensaística que conxugue conceptos como síntese, espírito divulgativo e, ademais, fluidez expositiva, é un reto que non sitúa ao alcance de todas as persoas. Ao meu xuízo a profesora Mercedes Queixas consegue realizar unha biografía que esculca, con rigor, as dimensións máis salientables da personalidade de Manuel María e, abofé, a súa máis que extensa monumental obra con garantías e, aínda diría máis, cun afán totalizador e exhaustivo que resulta todo un mérito esencializalo en apenas duascentas páxinas.

      Esta cartografía, que chega para moverse con seguridade no “territorio Manuel María”, dialoga con análises previas como é de regra, manexa unha abondosa documentación textual xa existente sobre o autor de Terra Chá, ordenándoa e tirando o máis esencial dela con avances da propia colleita do autora, mais tamén establece un fío comunicativo coa obra do biografado que supón, claro é, un camiño polo que é obrigado transitar pois nela explícase o propio Manuel María e con ela explícase Manuel María; mais cómpre saber facelo e aí acerta Queixas ao ofrecernos un discurso, organizado cronoloxicamente,  que avanza tanto polos socalcos de filiación máis persoal como por aqueles que deixou, como herdo e como necesidade para entenderse a si mesmo, a través dos seus poemas, dos seus artigos, da súa narrativa, mais tamén doutras “presenzas”, “proxectos” e “compromisos” de índole colectiva, xa sexan literarios, sociais, editoriais ou políticos que aquí se rescatan, contextualizan e subliñan, segundo eu entendo, na súa precisa dimensión.

    Tras a lectura deste libro compréndese, máis e mellor, o espazo que ocupou e ocupa Manuel María na nosa literatura; proxéctase -agora que é tan necesario- a súa figura e a súa obra con equidade sen converter esta biografía -que chega para quedar como referencia e que será unha ferramenta de inestimable utilidade- nunha haxiografía, algo que non era en absoluto preciso. Os méritos son da súa autora, non teño dúbida. Os meus parabéns.