O primeiro Lorca entre nós

Henrique Alvarellos, Juan Luís Tapias, Federico García Lorca, Luis Mariscal, Francisco López

El gran viaje de estudios de García Lorca

Alvarellos, Santiago de Compostela, 336 páxinas, 22,50 €, 2018

 

As persoas que visitan este blog saben que non adoito ocuparme aquí de libros que non estean escritos en lingua galega pois a filosofía que inspira o Caderno da crítica así o entende desde os seus comezos. Con todo quero facer unha excepción con este libro editado por Alvarellos Editora por dúas razóns fundamentais: a primeira xira arredor do meu interese pola figura de García Lorca, que tratei hai case vinte anos nunha investigación para un Congreso na que intentei recuperar os pasos do poeta e a transcendencia que gozou unha das súas viaxes a Galicia, concretamente a derradeira que efectou como responsable do proxecto “La Barraca”; en segundo lugar, porque entendo que esta publicación deita unha ollada inédita sobre o coñecemento e a valoración que Lorca realiza do noso país no que foi o seu  primeiro encontro: xustamente unha viaxe de estudos por Castela, Galicia e León que realizou canda o profesor Domínguez Berrueta e outros compañeiros e que asenta a miña idea da relevancia que posúen, para a educación e a formación, estas viaxes didácticas.

Dun ou doutro xeito, teño para min que este é un volume  clave, xa non só para quen guste da obra literaria de Lorca ou queira afondar nalgún elemento biográfico seu. Nel exhíbese unha moi valiosa información que axuda a entender non só a relación entre Lorca -nun momento clave no que decide abandonar a carreira musical e abrazar a escrita- e Galicia senón como se nos vía hai, xustamente 102 anos, da man duns estudantes en proceso de formación e que deixaron testemuño escrito dese encontro.

O libro inspírase no traballo do seu editor Henrique Alvarellos. Foi el quen tivo a iniciativa de publicar por vez primeira e de maneira completa a narración desa viaxe que Luis Mariscal, un dos estudantes que acompañaban a Lorca, ía enviando a un xornal granadino: unha viaxe de estudos e formativa que foi así espellándose nunhas crónicas que recollen desde os primeiros pasos ata, loxicamente, a súa recalada en Galicia e a finalización da mesma. Este documento rescatado está profusa e necesariamente anotado por Carla Fernández, doutora en Historia da Arte e precedido tanto por un limiar explicativo do sentido do volume a cargo de Alvarellos como dun ensaio que subscribe Juan Luis Tapia sobre o propio Luis Mariscal, completado tamén cun apéndice onde igualmente se recupera un texto de Francisco López, compañeiro de Lorca nesta viaxe, sobre Santiago de Compostela.

Logo do texto de Mariscal o volume incorpora a visión que da viaxe confesa Lorca a través de cartas e prosas varias, alén de fragmentos do seu primeiro libro: Impresiones y paisajes, publicado xustamente hai agora cen anos, onde recollía as sensacións desta viaxe. Vaian só dous exemplos: “Por la carretera pasan carros primitivos, los conducen vacas de ojazos azules y dulces, su andar es resignado y tranquilo” e “¡El mar! ¡El mar…! Verde muy verde esmeraldino con espuma. El agua se estrella contra los riscos de la costa levantando polvo blanco.”

Apréndese e gózase con este libro, editado con primor cun corpus fotográfico e documental moi valioso. Tal e como ocorre coas viaxes de estudos latexa nel un inequívoco proceso de aprendizaxe, neste caso sobre Lorca, sobre a súa figura, tamén sobre nós mesmos. Non é pouco.